با برج مسکونی زیبا و مدرن «ونداد» مشهد بیشتر آشنا شوید

بیایید بپذیریم که در کشور ما «معماری» جایگاهی ندارد و چه حاکمیت و چه مردم اهمیت چندانی برای معماری قائل نیستند. حتی بیشتر پروژه‌های ساختمانی خصوصی هم بویی از خلاقیت، ذوق و هنر معماری نبرده‌اند؛ صرفاً ساختمان‌هایی شبیه به هم هستند که به نظر می‌آید شابلون زده‌شده‌اند، آن‌هم از یک شابلون بی‌ریخت! بااین‌حال در میان هزاران پروژه ساختمانی که هرروز به بهره‌برداری می‌رسند، گاهی مواردی پیدا می‌شوند که ما را امیدوار می‌کنند. برج ونداد مشهد از جمله آنهاست.

ساختمان‌هایی که نه‌تنها زیبا و چشم‌نواز هستند، بلکه با آخرین و مدرن‌ترین متدهای معماری جهان ساخته‌شده و قابل قیاس با نمونه‌های درجه‌یک جهانی هستند. برج ونداد مشهد از جمله این ساختمان‌ها است که البته قرار است به‌زودی به بهره‌برداری برسد.

طراحی برج ونداد مشهد

«استودیو زاد» و «استودیو چلنج» با یکدیگر همکاری کرده و طراحی برج مسکونی ونداد را به عهده گرفتند. این برج 40 هزار مترمربعی با استراتژی استفاده از انرژی سبز و احداث ساختمانی که حس یک شهر کوچک را به ساکنان خود بدهد طراحی‌شده است. شکل متمایز این ساختمان که بر اساس فلسفه «طراحی تهی» شکل‌گرفته است، نتیجه تأکید به ایجاد فضای سبز است که باعث افزایش تعامل میان ساکنان می‌شود.

معماران این اثر درباره آن گفته‌اند: «برج اکولوژیک مشهد به سفارش یک انبوه‌ساز سرمایه‌دار مشهدی طراحی شد که اخیراً به دلیل استفاده از استراتژی استفاده از انرژی غیرفعال سبز در ساختمان‌های خود موردتوجه قرارگرفته است. با توجه به اصالت سفارش‌دهنده که به یک شهر کوچک می‌رسید، وی تأکید داشت که برج اکولوژیک ونداد باید عناصری در خود داشته باشد که نمایانگر سبک زندگی در یک شهر کوچک باشد».

معماران این پروژه بیان داشته‌اند که با تحلیل مشکلات گسترده برنامه‌ریزی شهری و معماری که زندگی مدرن شهری را مستقیماً تحت تأثیر قرار می‌دهند، این طرح تلاش می‌کند تا ویژگی‌هایی پایدارتر، حامی محیط‌زیست و گسترش‌دهنده سبک زندگی شهری را شناسایی کرده و هدف قرار دهد، ویژگی‌هایی که در زندگی غیرشهری گذشته و کودکی ما به‌صورت ذاتی وجود داشت.

امیدواریم بازهم شاهد چنین طرح‌های مبتکرانه و زیبا که درنهایت موجب زیباتر شدن جلوه شهرها می‌شوند باشیم. شهرهای ما بیش از هر چیزی نیاز به ساختمان‌ها و بناهایی دارند که به آن‌ها هویت داده و به چشم‌نوازتر شدن آن‌ها کمک کنند. آیا سفارش‌دهندگان دولتی که تعداد پروژه‌های آن‌ها بسیار بیش‌تر است، به‌سوی این‌گونه معماری‌ها می‌روند، یا همچون گذشته به تخریب روانی شهرنشینان ‌همت می‌گمارند؟