راهنمای جامع جمع کردن یک کامپیوتر شخصی یا PC؛ بخش دوم – انتخاب CPU
اگر فکر میکنید جمعکردن یک کامپیوتر خوب یک کار بسیار نفسگیر است که فقط از خورههای کامپیوتر و سختافزار برمیآید، سخت در اشتباهید. در واقع مهمترین قسمت در این کار، انتخاب قطعات مناسب است که باید با احتیاط این کار را انجام داد. در این سری مطالب راهنمای جمع کردن کامپیوتر شخصی، قصد داریم به معرفی تکتک قطعات مورد نیاز برای تکمیل یک کامپیوتر بپردازیم. پس اگر به دنبال راهاندازی سیستم خودتان هستید، این راهنما را از دست ندهید.
برای مشاهدهی دیگر قسمتها میتوانید از لینکهای زیر استفاده کنید:
- بخش اول – انتخاب کیس
- بخش دوم – انتخاب CPU
- بخش سوم – انتخاب کارت گرافیک
- بخش چهارم – انتخاب مادربورد
- بخش پنجم – انتخاب RAM
- بخش ششم – انتخاب حافظه ذخیرهسازی
- بخش هفتم- انتخاب منبع تغذیه (پاور)
- بخش هشتم – انتخاب قطعات مکمل
- بخش نهم – سرهم کردن قطعات
- بخش دهم – نصب مادربورد و منبع تغذیه
- بخش یازدهم – اتصال کابلها، کارتها و درایوها
- بخش دوازدهم- راهاندازی اولیهی سیستم
دقت داشته باشید که این مطلب راهنمای خرید نیست و مدل خاصی را پیشنهاد نمیکنیم و تنها به معرفی کلیات پردازندهها میپردازیم تا شما بتوانید در انتخاب بهترین سیپییو برای مصارفتان تصمیمگیری کنید. اگر فرصتی دست بدهد در مطلبی جداگانه بهترینهای موجود در بازار را معرفی خواهیم کرد.
سه فاکتور مهم در انتخاب یک CPU خوب تاثیرگذار هستند: عملکرد، قیمت و در درجهی بعدی مصرف برق. در کنار این موارد باید به میزان کارکردی که کاربر از آن انتظار دارد هم توجه کرد. بهطور کلی پردازندهها از لحاظ بار کاری قابل تحمل به دو دسته تقسیم میشوند: Single-Threaded و Multi-Threaded. کارهای سادهای مانند گشتوگذار در وب، ویرایش متون و گوش کردن به موسیقی در دسته اول جای میگیرند. نکتهی مهم این است که در این موارد تعداد هستهها در ارجحیت کمتری نسبت به فرکانس تکهستهها قرار دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد ریسهها یا Threadها میتوانید به این صفحه مراجعه کنید.
در دستهی دوم که به پردازش ریسمانی هم معروف است میتوان کارهای مثل ویرایش عکس، کدگذاری ویدیوها و بازی کردن را جای داد که نیاز به تعداد هستههای بیشتری دارند. علاوه بر اینها تکنولوژیهای جدیدی مثل تکنولوژی Hyperthreading شرکت اینتل به این منظور طراحی شدهاند تا همین پردازش موازی یا ریسمانی برای کارهای مزبور را در یک هسته انجام دهند. نکتهی قابل تأمل این است که گرچه تعداد هستههای بیشتر میتواند مفیدتر بهنظر بیاید، اما در حال حاضر شرایط اینگونه نیست. نرمافزارها و بازیهای امروزی متکی بر هستههای بیشتر CPU نیستند و به همین دلیل است که پردازندههای اصلی شرکت اینتل بیش از ۴ هسته ندارند.
نکتهی بعدی در انتخاب سیپییو که حائز اهمیت است، پشتیبانی از اورکلاک است. اورکلاک کردن به عملی گفته میشود که در آن سرعت کلاک سیپییو را فراتر از سرعت اسمی میبرند و نتیجهاش هم مشخصاً کارکرد بهتر است. همهی پردازندههای فعلی اورکلاک نمیشوند و آنهایی هم که پشتیبانی میکنند، باید روی مادربردی قرار بگیرند که خود مادربرد هم پشتیبانی از این قابلیت را داشته باشد. نتیجه این است که هزینهی نهایی هم در CPU و هم در مادربرد افزایش مییابد. در مورد پردازندههای اینتل، مدلهای گرانتر سری K قابلیت اورکلاک را دارا هستند و در کنار آن نیازمند یک مادربرد سری Z هم هستید تا بتوانید به اورکلاک سیپییو بپردازید. در مورد پردازندههای شرکت AMD هم این نکته را بدانید که همهی آنها قابلیت اورکلاک را دارند و فقط باید از پشتیبانی مادربرد برای این کار مطمئن شوید. در نهایت مهمترین نکته این است که اورکلاک کردن در کنار مزایایی که دارد، معایبی از جمله افزایش دمای سیپییو و افزایش مصرف برق را با خود بههمراه دارد. گرچه میزان مصرف برق سیپییو عامل نگرانکنندهای بهنظر نمیرسد، اما در اورکلاک کردن یکی از مهمترین فاکتورهاست که تاثیر مستقیمی روی گرمای تولید شده دارد و اگر این مصرف بیش از حد معمول باشد، باید بهفکر خنککنندگی بهتر و کاهش صدای ایجاد شده از طرف فنها بود.
اینها تمام نکات پایهای و اولیهای بود که باید برای انتخاب سیپییوی مناسب در نظر بگیرید. در بخش بعدی به انتخاب کارت گرافیک مناسب خواهیم پرداخت.
برای مقایسه و انتخاب سی پی یو موردنظرتون به این صفحه مراجعه کنید :http://cpuboss.com/