راهنمای جامع جمع کردن یک کامپیوتر شخصی یا PC؛ بخش اول – انتخاب کیس

از آن‌جا که در بحث کامپیوترها قطعات بسیار متنوع هستند و انتخاب از میان‌شان سخت است، مهم‌ترین کار برای شروع جمع کردن یک کامپیوتر، مشخص بودن هدف و انتظارها از کارکرد آن است. خواه کامپیوتر مخصوص بازی باشد یا مخصوص کارهای اداری و سبک، هر کدام نیازمند قطعات مناسب خود است. پس از این‌که هدف خود از جمع کردن کامپیوتر را مشخص کردید باید شروع به انتخاب قطعات مناسب کنید که دانستن یک‌سری اطلاعات پایه‌ای درباره‌ی آن‌ها مهم است. در این مطلب با اطلاعاتی درباره‌ی انتخاب یک کیس شروع می‌کنیم.

شاید خیلی از حرفه‌ای‌ها از این‌که این مطلب با معرفی کیس شروع می‌شود تعجب کنند، اما اگر کارکرد کامپیوتر مشخص باشد، انتخاب کیس کار ساده‌ای است. به همین دلیل قصد داریم به‌جای این‌که کیس را پس از انتخاب تک‌تک قطعات معرفی کنیم، قطعات مناسب یک کیس را بررسی و انتخاب کنیم.

کیس‌ها در ابعاد و اندازه‌های مختلفی روانه‌ی بازار می‌شوند که در جدول زیر می‌توانید تفاوت‌های بین آن‌ها و انواع کیس‌ها را مشاهده کنید. ضمناً اگر به موردی در جدول برخوردید که معنی آن را نمی‌دانستید، نگران نباشید؛ چون در ادامه‌ی مطالب حتماً توضیحات آن‌ها را هم خواهید خواند.

کیس‌های Full Tower بالاترین رده‌ی کیس‌هاست که بیش‌تر برای راه‌اندازی سرور و یا سیستم‌های حرفه‌ای گیمینگ استفاده می‌شود و همان‌طور که مشخصات آن را می‌بینید، دارای ابعاد و فضای داخلی بزرگی است. این کیس‌ها معمولاً فضای کافی برای مادربردهای ATX و E-ATX را دارند و ۴ تا ۹ درایو ۵.۲۵ را هم می‌توانند در خود جای دهند. بزرگ‌ترین و رده‌بالاترین کارت‌گرافیک‌ها هم نمی‌توانند فضای درون این کیس‌ها را شلوغ کنند و در کنار همه‌ی این موارد، می‌توان یک سیستم خنک‌کننده‌ی مایع مناسب را درون این کیس‌ها راه‌اندازی کرد. شاید این فضای بزرگ درونی خیلی مفید به‌نظر بیاید، اما اکثر کاربران نیازی به چنین ابعادی ندارند و بهتر است بگوییم تعداد قطعات‌شان در حدی نیست که کاملاً فضای کیس‌های Full Tower را پر کند.

کیس‌های ATX mid-tower را می‌توان رایج‌ترین نوع کیس در بین کاربران دانست؛ چرا که قیمت آن‌ها نسبت به فضای در دسترس و کارایی‌شان مقرون‌به‌صرفه است. تقریباً همه‌ی کیس‌های موجود در این رده توانایی جاسازی مادربردهای ATX و منبع تغذیه‌ی PS/2 را دارا هستند و در کنار آن‌ها از تعداد مناسبی درایو نوری و هارد هم پشتیبانی می‌کنند. همان‌گونه که در جدول می‌بینید، اکثر کیس‌های میدتاور دارای ۷ اسلات هستند که می‌توان آن‌ها را مثلاً برای دو کارت گرافیک که هر کدام دو اسلات را اشغال می‌کنند و بقیه را برای کارت‌هایی مثل کارت صدا، وای‌فای یا یواس‌بی استفاده کرد که جوابگوی تمام نیازها هستند. قرار دادن بیش از دو کارت گرافیک در کیس‌های ATX mid-tower چندان عاقلانه به‌نظر نمی‌آید؛ چراکه گرمای تولیدی بسیار قابل ملاحظه است و در این فضای کم قطعاً به قطعات آسیب جدی وارد می‌شود. اگر می‌خواهید یک سیستم گیمینگ اعلا را جمع‌آوری کنید و در آن از ۳ یا چهار کارت گرافیک با استفاده از SLI یا Crossfire قرار دهید، کیس‌های فول‌تاور بهترین انتخاب هستند.

نوع بعدی کیس، microATX mini-tower است که نسبت به میدتاورها جمع‌جورتر و کوچک‌تر است. کاربرد آن بیش‌تر در کارهای اداری و یا برای سیستم‌های گیمینگ قابل‌حمل است که در این موارد کوچکی و قابل‌حمل بودن نسبت به قدرت دستگاه ارجحیت دارند. مینی‌تاورها حداقل از یک جایگاه برای درایوهای نوری ۵.۲۵ اینچی برخوردارند و در کنار آن‌ها هم می‌توانند چند حافظه‌ی ذخیره‌سازی را در خود جای دهند. از آن‌جا که این نوع کیس‌ها فقط چهار درگاه توسعه دارند، حداکثر می‌توان از دو کارت گرافیک در آن‌ها استفاده کرد و در این صورت دیگر جایی برای کارت‌های دیگر باقی نخواهد ماند.

نوع خاصی از کیس‌ها هم با نام Mini Cube یا Mini-ITX موجود است که تنها از مادربردهای با فرم mini-ITX پشتیبانی می‌کنند. با توجه به ابعادشان هم نباید انتظار زیادی از قدرت بالا و پشتیبانی از قطعات زیاد را داشت و بیش‌تر برای مصارف ساده‌ی اداری استفاده می‌شود؛ چون بسیار کوچک است و جای زیادی اشغال نمی‌کند. در حالی‌که اکثر کیس‌ها با استانداردهای منبع تغذیه‌ی PS/2 سازگار هستند، کیس‌های Mini Cube تنها از نوع خاصی از منبع تغذیه، یعنی SFX پشتیبانی می‌کنند که با توجه به ابعادشان کاملاً منطقی است. با توجه به جدول می‌توان دریافت که تنها قابلیت استفاده از یک کارت گرافیک در این کیس‌ها میسر است و هم‌چنین اکثر آن‌ها از درایوهای نوری پشتیبانی نمی‌کنند.

نوع آخر کیس‌ها هم مربوط می‌شود به Desktopها. این کیس‌ها در واقع با همان شمایل کامپیوترهای قدیمی هستند؛ یعنی کیس‌هایی که زیر مانیتورها قرار می‌گرفتند. بیش‌تر مصرف آن مربوط به کارهای چندرسانه‌ای و مالتی‌مدیا است و با ابعادی که دارند حتی برخی از آن‌ها نیاز به یک منبع تغذیه‌ی بیرونی دارند.

اگر به دنبال ابعاد کوچک‌تر هستید، نگاهی به تصویر دوم بیندازید. دستگاه زردی که مشاهده می‌کنید Brix Pro نام دارد و یکی از کوچک‌ترین‌هاست. از دو حافظه‌ی رم سایز کوچک، یک اس‌اس‌دی mSATA برخوردار است و فضایی برای اضافه کردن یک هارددیسک یا اس‌اس‌دی ۲.۵ اینچی هم دارد. در کنار این محصول می‌توانید نگاهی هم به مینی‌پی‌سی‌ها یا NUC هم داشته باشید که اکثراً آماده‌به‌کار هستند و فضای زیادی برای ارتقا ندارند.

به احتمال زیاد تا اینجای به کار دیدگاه خوبی نسبت به انواع کیس‌ها و این‌که کدامشان برای شما کاربردی‌تر است، دست پیدا کرده‌اید. در بخش‌های بعدی به معرفی دیگر قطعات مورد نیاز برای تکمیل و راه‌اندازی یک کامپیوتر خواهیم پرداخت.

Tom’s Hardware