پرینترهای سه‌بعدی در آینده‌ی نزدیک قادر به تولید پوست انسان خواهند بود!
تا پنج سال آینده پرینترهای سه‌بعدی توانایی تولید پوست انسان را به دست خواهند آورد. شرکت‌ها برای دستیابی به نوع خاصی از چاپ سه‌بعدی در تلاش هستند. در این شیوه خاص که “بایوپرینتینگ” نام دارد از سلول‌های زنده استفاده می‌شود. به گفته کارشناسان این پرینترها در سال 2025 چیزی حدود یک میلیارد دلار قیمت خواهند داشت.
صنایع آرایشی و بهداشتی L’Oreal در این زمینه پیشرو است. به تازگی بزرگترین شرکت محصولات زیبایی و آرایشی و بهداشتی، همکاری‌هایی را با مرکز زیست فناوری ایالات متحده (ONVO) به منظور دستیابی به فناوری تولید پوست زنده توسط پرینترهای سه بعدی آغاز کرده است. در حال حاضر هدف این مجموعه تولید پوست برای آزمایش محصولات آرایشی و بهداشتی می‌باشد.
سال‌هاست که شرکت L’Oreal پوست تولید می‌کند. زمانی که در اروپا آزمودن محصولات آرایشی و بهداشتی بر روی حیوانات ممنوع شد، این شرکت فرانسوی در آزمایشگاه به پرورش بافت پوست پرداخت و به آن رنگدانه اضافه کرده و سن بافت پوستی را افزایش داد. اما پرورش پوست در آزمایشگاه کار بسیار پیچیده‌ای است و روندی آهسته دارد. چاپ سه‌بعدی با استفاده از سلول‌های زنده در مقایسه با پرورش پوست در آزمایشگاه بسیار سریع‌تر خواهد بود و با استفاده از این روش شرکت‌های تولید کننده محصولات آرایشی و بهداشتی می‌توانند با سرعت و کیفیت خیلی بیشتری نمونه‌های آزمایشی خود را تهییه کنند.
نازکی بافت پوست باعث می‌شود کار پرینت آسان‌تر شود. در چاپگر یک سرنگ حاوی محلولی از سلول‌های زنده در امتداد بافت حرکت می کند و به آرامی فشرده می‌شود. سپس با توجه به ضخامت مورد نظر چند لایه به آن اضافه می‌شود.
آرنولد باس، مشاور فناوری در مرکز تحقیقاتی “لوکس ریسرچ” می‌گوید: “با توجه به نوع محتوای سرنگ، می‌توانیم انواع گوناگون پوست را تولید کنیم. از پوست‌های حساس گرفته تا پوست‌های مردانه.”
این بدان معناست که باید منتظر محصولات جدید شرکت‌های آرایشی و بهداشتی مثل L’Oreal باشیم. این شرکت در سال 2013 نزدیک به یک میلیارد دلار برای تحقیق و نوآوری هزینه کرده است.
محققان توانسته‌اند با استفاده از چاپگرهای سه بعدی پوست انسان را تولید کنند، اما ورود این فناوری به کاربردهای تجاری مانند صنایع آرایشی و بهداشتی چیزی حدود پنج سال زمان نیاز دارد. به گفته آرنولد باس در فرایند چاپ بافت زنده هنوز مسائلی وجود دارد که دانشمندان در حال کار بر روی آن هستند.
همچنین شرکت پراکتر اند گمبل (P&G) خواهان دستیابی به این فناوری است. این غول کالاهای مصرفی ضمن تامین کمک هزینه تحقیقات در زمینه چاپ سه‌بعدی بافت زنده از دانشگاه‌ها خواست تا به تحقیق در این حیطه بپردازند. یکی از کاربردهایی که این شرکت در نظر دارد ارائه جایگزین‌هایی برای تست محصولات آرایشی و بهداشتی بر روی حیوانات است، همچنین نوآوری و افزایش اطمینان خاطر در خصوص محصولات.
النا لوری لوک، مدیر بخش علوم زندگی شرکت P&G می‌گوید: “با روش‌های کنونی پاسخ دادن به برخی پرسش‌ها در مورد محصولات ممشکل است و به روش‌هایی که از جایگزین‌های غیر حیوانی استفاده می‌کنند نیاز داریم.” چاپ سه‌بعدی بافت زنده گزینه امیدوار کننده‌ای برای آینده است.