آیا استفاده از افزونههای حذف تبلیغات نوعی دزدی محسوب میشود؟!
امروزه تبلیغات آنلاین به صنعتی بزرگ مبدل شده است. این صنعت در سال 2014 در سراسر جهان، 141.2 میلیارد دلار درآمد برای صاحبان خود رقم زد. این آمار، خبری خوشایند برای تولیدکنندگان محتواهای اینترنتی است اما میتواند خبری خوشایندتر برای مصرفکنندگان و یا بهتر است بگوییم بازدیدکنندگان از این محتواهای تولیدی باشد زیرا هرچه درآمد وبسایتهای مورد علاقه این افراد بیشتر باشد، بالطبع مطالبی بهتر تولید خواهند شد.
اما خبر بد اینکه بنابر تحقیقات صورتگرفته، 27.6 درصد از کاربران اینترنت در کشور آمریکا از نرمافزارهای سدکننده تبلیغات استفاده میکنند. این آمار میتواند نگرانی تولیدکنندگان محتواهای اینترنتی را بیشازپیش افزایش دهد. سوال اینجاست که آیا ممانعت کردن از نمایش تبلیغات بر روی وبسایت مورد علاقه شما عملی غیراخلاقی و یا به عبارت دیگر نوعی دزدی به حساب میآید؟ نمایش تبلیغاتی مانند بنرهای مختلف، میتواند تنها راه کسب درآمد برای اکثر تولیدکنندگان محتواهای اینترنتی باشد. با ممانعت از نمایش تبلیغات در واقع شما مانع از کسب درآمد این تولیدکنندگان خواهید شد.
برخی محققان از این نرمافزارها به عنوان روشی برای خاموشکردن فعالیتهای تبلیغاتی آنلاین نام میبرند. از سوی دیگر امنیت و حریم خصوصی آنلاین بیش از پیش به یک نگرانی مبدل شده و باید مدنظر قرارداد که همه تولیدکنندگان تبلیغات آنلاین به سلایق و علایق کاربران اهمیت نداده و بعضا از روشهایی نامتعارف نیز استفاده میکنند.
از زاویهای متفاوت، برخی نرمافزارهای سدکننده تبلیغات آنلاین با دریافت هزینهای از وبسایتها و شرکتهایی خاص به طور سلیقهای آنها را در لیستهای سفید و دیگران را در لیست سیاه قرار میدهند. یکی از این موارد، توافقات انجام شده میان Adblock Plus و گوگل، مایکروسافت، آمازون و Taboola است. انتشارات آنلاین ناچارا از روشهای مختلفی برای رهایی از این برنامهها استفاده میکنند. یکی از روشهای موفق، ثبتنام کاربران برای دریافت روزانه مطالب به همراه تبلیغات است.
ایجاد مطالب مثبت و پیدا کردن روشهایی برای کسب درآمد از این مطالب و محتویات دو هدف عمده صاحبان کسب و کار آنلاین است اما در حال حاضر به نظر میرسد همچنان تبلیغات یکی از عوامل اصلی برای امکان ادامه حیات این وبسایتها است و دقیقا به همین علت برنامههای سدکننده نمایش تبلیغات خطرناک هستند.
در پایان به سوال اصلی بازمیگردیم. آیا استفاده از نرمافزارهای سدکننده نمایش تبلیغات نوعی دزدی به حساب میآید؟ وبسایت Ars Technica با مثالی جالب، استفاده از نرمافزارهای یادشده و مشاهده وبسایتهای مورد علاقه را همانند خوردن غذا و نپرداختن هزینه آن میداند. شاید یک مثال نزدیکتر، رفتن به کافیشاپ و استفاده از وایفای رایگان در آن محل، بدون انجام خرید از آن مکان است.
در واقع شما اقدام به سرقت آنچه نویسنده یک مطلب میتواند بفروشد نکردهاید اما قسمتی از پهنای باند را گرفتهاید! در نظر داشتهباشید که شخص دیگری باید برای بقای این پهنای باند، از جیب هزینه کند.
نظرات بسته شده است.