بحران خم شدن؛ چرا باید از نازکتر شدن گجت‌ها بترسیم؟

این روزها شرکت بزرگی مانند اپل اگرچه سعی در انکار آن دارد اما باید قبول کنیم که در طراحی جدیدترین محصول خود دچار یک بحران ناخواسته شده که این روزها در شبکه‌های اجتماعی به BendGate معروف شده و آن چیزی نیست جز مشکل خم شدن آیفون 6 پلاس و با کمی سخت‌گیری بیرون زدن لنز دوربین آیفون 6 که همه به اتفاق آن را در اصرار اپل به نازک‌تر کردن این گوشی می‌دانند. این بهانه نوشتن این یادداشت است.

3

نوآوری معنا‌دار آرمان موردعلاقه صنعت تکنولوژی است. هر شرکت تکنولوژیکی به ما می‌گوید که “تکنولوژی برای تکنولوژی” درست نیست. تکنولوژی باید هدفش مستقیما پاسخگویی به نیاز کاربر باشد.

دوست‌داشتنی‌ترین طراحی‌ها در تاریخ گوشی‌های هوشمند به ندرت نازک‌ترین آنها بوده است.

جاه‌طلبی در طراحی هدفمند، اغلب نا‌موفق است. هر‌چند این جاه‌طلبی، در پیش‌گرفتن کورکورانه نازکی باشد. مانند جدال سال پیش مگاپیکسل ها، رقابت برای داشتن نازک‌ترین گوشی تبدیل به عاملی مهم در موفقیت برگه‌ی مشخصات یک محصول می‌شود. ” بیا تا چند میلی‌متر از اینجا تراش دهیم و یک جفت از گوشه‌ها را از اینجا ببریم. به این ترتیب می‌توانیم در جمع زیر 7 میلی‌متری ها دوام بیاوریم…”

فکر می‌کنم وقتش است که این جدال دیرین اندازه را کنار بگذاریم. ضخامت ایراد نیست. دوست‌داشتنی‌ترین طراحی‌ها در تاریخ گوشی‌های هوشمند به ندرت نازک‌ترین آنها بوده است. جایی که گوشی‌های کلاسیک دهه‌ی پیش مثل موتورولا دروید با 13.7 میلی‌متر ، پالم پری با 16.9 میلی‌متر بلک‌بری بولد با 10.5 میلی‌متر، آیفون اولیه با 11.6 میلی‌متر و یا نوکیا N9 با 12.1 میلی‌متر ضخامت، در مقایسه با استاندارد‌های جدید به نظر کاملا چاق‌وچله می‌آیند. ولی چه کسی این استاندارد‌ها را وضع کرده و چرا باید از آنها پیروی کرد؟

فکر نکنید که متوجه نیستم. می‌دانم که نازک‌تر عموما بهتر است. صفحات ال‌سی‌دی مسطح تحولی عظیم در طرح ذهنی از تلویزیون به عنوان یک لامپ عظیم‌الجثه به چیزی که می‌توانید روی دیوار نصب کنید، ایجاد کردند. حداقل تینک‌پدهای لنوو و آی‌مک‌ها در تعریف، قابل‌حمل‌تر و خواستنی‌تر از مدل‌های اولیه‌شان هستند و ما از این موضوع سود می‌بریم. اما آستانه‌ی “به اندازه کافی نازک” برای گوشی ها خیلی وقت است که رد شده است. اختلاف قطر، بین N9 متکا ‌مانند و نسخه دارای طراحی با ضخامت 8.7 میلی‌متری‌اش یعنی لومیا 730 چیز قابل‌توجهی نیست. هر‌دوی این گوشی ها خوش‌دست هستند!

6.7 و 6.9 میلیمتر که سهل است، باور کنید بین 7 و 10 میلی‌متر هم هیچ اختلاف مهمی وجود ندارد.

اگر نازکی مثل یک دسر خوشمزه‌ی اضافه برای غذایتان بود،‌ می‌توانست کاملا بی‌ضرر تلقی شود. اما متاسفانه اینطور نیست و رسیدن به رویای نازکی، به بهای باتری کوچک‌تر و دوربین سازش داده شده در مرحله اول و بسیاری محدودیت‌های دیگر در مراحل بعدی تمام می‌شود.
اگر دوربین به افتضاح کشیده نمی‌شود، در واقع به این دلیل است که از بدنه گوشی بیرون می‌زند. مثل چیزی که در گلکسی آلفای 6.7 میلی‌متری سامسونگ می‌بینید و یا در آیفون‌های جدید اپل که هر دو حدود 7 میلی‌متر هستند. می‌خواهم یک راز را که با دقت پوشانده شده، با شما در میان بگذارم.

6.7 و 6.9 میلیمتر که سهل است، بین 7 و 10 میلی‌متر هم هیچ اختلاف مهمی وجود ندارد. اگر فقط اپل و سامسونگ می‌توانستند کمر‌بند همت‌شان را کمی سفت‌تر ‌بندند، می‌توانستیم الان وسایل خوش‌اندام و با باتری سخاوتمندانه‌‌تری را ببینیم که بیشتر به آدم می‌چسبند. حالا بیا یکی از آثار این کار را ببینیم: آیفون 6 پلاس که اگر کمی آلومنیوم ضخیم‌تری داشت، شاید این بحث و جدل در باره‌اش بوجود نمی‌آمد که تاچه حد خم‌شدنی است! و یا آیفون 6 که چرا لنز دوربینش بیرون زده و باید مشتریان برای اصلاح آن خودشان دست به کار شوند!

دو سال از زمانی که رئیس طراحی صنعتی نوکیا گفت: ” نازکی همه چیز نیست” می‌گذرد و از زمانی که طراح ارشد ال‌جی گفت: “جی 3 را قطعا از آن چیزی که نیاز (بازار) بود، ضخیم‌تر ساخته‌ایم، تا به تناسب و راحتی بیشتری با در دست گرفتنش دست یابیم.”، می‌گذرد.

الان جا دارد که همه مسیر موتورولا را پیش بگیرند که با ساختن رازر ماکس ایجاد کرد که در مورد چاق شدنش برای به حداکثر رساندن عمر باتری‌اش شرمگین نبود. بعضی وقت ها چیزهای خوب در بسته‌های چاق می‌آیند!

طراحان گوشی این را می‌فهمند. ولی من تعجب خواهم کرد اگر بازاریابان گوشی معنای این جمله را به همان خوبی بفهمند: دستگاه‌هایی با جذاب‌ترین ظاهر شاید امروز شما را به فروش بیشتری برسانند، ولی بهترین “احساس” (تجربه کاربری) شالوده و اساس وفاداری مشتریان شما در آینده خواهد بود.

مشخصات فنی اهمیت دارد – و نازکی یک ابزار اندازه‌گیری عالی برای ادامه مینیاتوری کردن تکنولوژی است – ولی همه در مرتبه‌ای از اهمیت قرار دارند. نازکی گوشی از زمانی که موتورولا رازر ابزار‌های همه را به رژیم گرفتن واداشت، دیگر یک فاکتور مهم نبوده است. یک رنج عرفی از انتظارات که هم‌اکنون برقرار شده‌، وجود دارد.

تا زمانی که شما نتوانید به طور اساسی از این مسیر منحرف شوید. راه شروع نوآورانه و معنادار واقعا شما را ملزم به بریدن از این طرف و آن طرف گوشی نخواهد کرد. الان جا دارد که همه مسیر موتورولا را پیش بگیرند که با ساختن رازر ماکس ایجاد کرد که در مورد چاق شدنش برای به حداکثر رساندن عمر باتری‌اش شرمگین نبود. بعضی وقت ها چیزهای خوب در بسته‌های چاق می‌آیند!

TheVerge

شاید بخوای اینا رو هم بخونی:

نوشتن دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه شما پس از بررسی توسط تحریریه منتشر خواهد شد. در صورتی که در بخش نظرات سوالی پرسیده‌اید اگر ما دانش کافی از پاسخ آن داشتیم حتماً پاسخگوی شما خواهیم بود در غیر این صورت تنها به امید دریافت پاسخ مناسب از دیگران آن را منتشر خواهیم کرد.

3 نظر برای این مطلب
  1. محمود می‌گوید

    بعد 15 سال سازندگان فهمیدن که چرا نوکیا و موتورولا گوشی نازک نمیساخته ، نه اینکه نمیتونستند ، میدونستند چیکار دارند میکنند

  2. مهدي می‌گوید

    عالی بود آقای منفرد

  3. مهرداد می‌گوید

    مطلب مثل همیشه فوق العاده بود