تحقیقات نشان می‌دهد ما انسان‌ها با دوستانمان تشابه ژنتیکی داریم!
خیلی از ما انسان‌ها دوستانی را انتخاب می‌کنیم و تا آخر عمر هم این رابطه‌ی دوستی در اکثر موارد قطع نمی‌شود. این انتخاب بی دلیل نیست و دو محقق دریافته‌اند که دوستان با یکدیگر تشابه ژنتیکی دارند و فاکتورهایی در ژنتیک آن‌ها وجود دارد که آن‌ها را به یکدیگر وابسته می‌کند.
نتایج یک تحقیق روی 1.5 میلیون ژن نشان می‌دهد که دوستانی که از نظر خویشاوندی با یک دیگر رابطه ندارند، ژنتیک مشابهی دارند.
جیمز فولر از دانشگاه کالیفرنیا با انتشار تایج یک تحقیق اعلام کرد:
مشاهده‌ی نیمی از کروموزوم‌های یک سلول جنسی نشان می‌دهد که به طور میانگین ما از نظر ژنتیکی به دوستانمان شباهت داریم. ما از نظر DNA نسبت به غریبه‌ها اشتراکات بیشتری با دوستانمان داریم.
نتایج مطالعه‌ی فرامینگام که روی قلب صورت گرفته بود به جیمز فولر و نیکلاس کریستاکیس کمک کرد. این تحقیق که روی بیماری‌های قلبی و عروقی هزاران نفر در طی چند دهه صورت گرفته بود حاوی اطلاعات مفیدی برای آزمایش ژن فولر و کریستاکیس است. تحقیق فرامینگام مشخص می‌کرد که چه شخصی با چه شخص دیگری دوست است. یکی از محدودیت‌های این آزمایش تبدیل به یک مزیت بزرگ برای فولر و همکارش شد؛ به‌طوریکه در تحقیق فرامینگام اکثر اطلاعات از یک جمعیت خاص و نژاد اروپایی جمع‌آوری شده بود. این بدین معنی است که تشابهات ژنتیکی موجود تنها به دلیل این نیست که ما تمایل داریم با کسانی دوست شویم که نژاد و سابقه مشابهی با ما دارند.
این دو محقق تحقیق خود روی همان 1932 نفر را دوباره انجام دادند اما به شیوه‌ای دیگر. این بار همه را به جفت‌هایی تقسیم کردند. دوستانی که با هم رابطه‌ی خویشاوندی نداشتند را در جفت‌های مختلف قرار دادند و غریبه‌هایی که با هم رابطه‌ی خویشاوندی نداشتند را هم به جفت‌های دیگر تقسیم کردند. در نتیجه‌ی این تحقیق دوستان در یک درصد از ژنتیکشان با یکدیگر تشابه دارند. به عبارتی این تشابه را می‌توان مانند تشابه ژنتیکی شما با فرزند نوه‌ی نوه‌ی خواهر یا برادرتان تصور کرد.
یک نتیجه‌ی جالب دیگر این است که دوستان در ژن‌هایی که برای محافظت در برابر بیماری‌ها هستند تفاوت دارند. این یعنی اینکه شیوع بیماری بین دوستان کاهش می‌یابد.
آن‌ها هم‌چنین روشی برای سنجش میزان دوستی نیز ابداع کرده‌اند. این دو هم‌کار ادعا می‌کنند که اگر قبل از دوست شدن دو فرد اطلاعات ژنتیکی آن‌ها را به طور کامل بررسی کنند می‌توانند پیش‌بینی کنند که آیا این دو به اسکیزوفرنی یا همان جنون جوانی مبتلا خواهند شد یا خیر و میزان عشق و محبت در دوستیشان چقدر خواهد بود.
البته مشخص نیست که این آزمایش روی نژادهای دیگر هم به همین شکل نتیجه خواهد داد یا خیر اما کار این دو محقق شایسته‌ی تقدیر است.